Noc Kultury 2019: MARCIN OLAK „Muzyka z nieistniejących filmów” | koncert
To wyjątkowa sytuacja. Muzyk ma do dyspozycji tylko swój instrument, swoją wrażliwość, pomysłowość, swoje umiejętności. Nie ma zespołu, za którym można się schować, nie można mieć gorszego dnia. To chwila prawdy.
Marcin Olak w zasadzie zaczynał od takiej formuły: z wykształcenia gitarzysta klasyczny, który zagrał wiele solowych koncertów. Jednak gitarzysta klasyczny gra utwory już skomponowane, a Marcina na dłuższą metę nie interesowało pozostawanie w jakichkolwiek ramach. Już jako student wolał utwory, w których mógł improwizować: czy to kadencje w sonatach klasycznych, czy części aleatoryczne lub formy otwarte w utworach współczesnych. Jako kompozytor Marcin w swoich utworach łączy kameralistykę i jazz, a w improwizacjach wplata elementy pozostające poza idiomami. To w zasadzie było tylko kwestią czasu. Marcin, bogatszy o nowe doświadczenia, wrócił do formuły solowych występów. Tyle, że improwizowanych.
„Muzyka z nieistniejących filmów” to cykl tematów, koncepcji i założeń, rozwijanych w improwizowanych przetworzeniach. Gdyby były muzyką do obrazu, najprawdopodobniej byłoby to coś czarno-białego, z niewieloma dialogami. Akcja rozwijałaby się powoli, ale konsekwentnie wciągałaby widza w wykreowany świat, aż do momentu zatarcia granic między fikcją a rzeczywistością.
Marcin Olak – gitarzysta jazzowy, kompozytor, muzyk improwizujący i eksperymentujący, nauczyciel. Gra na gitarach akustycznych i elektrycznych, traktując je w oryginalny sposób. Zazwyczaj gitara w jazzie, jakakolwiek by nie była, funkcjonuje jako instrument linearny. Gitarzyści najczęściej grają kostką, a zatem są w stanie zagrać jednogłosową melodię lub akordy. Marcin Olak – z wykształcenia gitarzysta klasyczny – gra inaczej. Tworzy wielopoziomowe, rozbudowane faktury, wykorzystując możliwości dynamiczne i artykulacyjne instrumentu – tak, jak jest to przyjęte w europejskiej tradycji gitarowej. Dzięki temu możliwości wyrazowe stają się zdecydowanie bliższe temu, czego słuchacze zwykle spodziewają się po fortepianie.
Marcin chętnie porusza się na pograniczu różnych stylistyk: między jazzem a muzyką współczesną, między formą zamkniętą a improwizowaną. Koncertuje i nagrywa solo oraz w zespołach: od formacji freejazzowych, poprzez orkiestrę symfoniczną, aż do klasycznych zespołów kameralnych. Marcin także aranżuje i komponuje: jest autorem utworów kameralnych, tematów jazzowych i piosenek, nie stroni także od większych form.
Olak występował na licznych festiwalach: Jazz Jamboree, JazzArt, Ad Libitum, Bridges, Fre3 Jazz Days, Warsaw Summer Jazz Days, Warszawska Jesień i wielu innych. W wolnych chwilach pisuje felietony, które ukazują się na portalu Jazzarium.pl.
Wybrana dyskografia:
- Zakrocki/Olak/Fernandez, Spontaneous Chamber Music, vol. 2 (Fundacja Słuchaj, 2018)
- Marcin Olak Quartet, Bessarabian Journey (Fundacja Słuchaj, 2016)
- Zakrocki/Olak/Wielecki, Spontaneous Chamber Music, vol. 1 (Fundacja Słuchaj, 2016)
- Agusti Fernandez & Ad Libitum Ensemble, River Tiger Fire (Fundacja Słuchaj, 2015)
- The Intuition Orchestra, To The Inside (ForTune, 2014)
- Marcin Olak Trio, Crossing Borders (Luna Music, 2012)
- Marcin Olak Trio, Simple Joy (4Ever Music, 2008)
- Marcin Olak Trio, Zealot (J3.16, 2005)
Kup bilet
