Przejdź do treści
Wieża-archiwum 25 kwietnia - 17 maja

FESTIWAL PERMUTACJE 2019

Obecność nowych mediów przyczynia się do rekonfigurowania sfery zmysłowości. Powstaje wiele obiektów, programów, urządzeń, a także prac artystycznych, które angażują dotyk i ruch. Można powiedzieć, że nasze dotychczasowe przyzwyczajenia zostają wzięte w nawias. Przechodzimy od lektur linearnych, narracji do baz danych, odbioru rozproszonego, wielokierunkowego i fragmentarycznego. Stajemy na granicy, gdzie po jednej stronie mamy skończone czekające na przekazanie całości, a po drugiej stronie znajdują się aporetyczne fragmenty układane w konstelacje znaczeń.

Rekonfiguracja dokonuje się również ze względu na szerokie spektrum technik manipulacji obrazem i dźwiękiem, które doprowadzają do efektów kolażu i miksu. Mamy do czynienia z całą paletą technicznych możliwości postprodukowania treści, nakładania na siebie przekazów, dublowania ich i osiągania sytuacji niepewności, co do tego, z czym mamy do czynienia.

Artyści tworzą nowatorskie sytuacje estetyczne, w których odbiorca uczy się tego, w jaki sposób można poznawać dane dzieło sztuki. W ten sposób poddana zostaje krytyce klasyczna formuła sztuki, gdzie chodzi wyłącznie o kontemplacyjny odbiór ukierunkowany na transfer znaczenia. W sztuce komputerowej interaktor wytwarza własną wersję dzieła sztuki, określając zarazem parametry zmysłowe, w oparciu o pewną ramę zmysłową.

W kontekście festiwalu istotnym pytaniem staje się, w jaki sposób repetycja i wariacja stają się medium odpowiedzialnym za zmianę w postrzeganiu dzieła sztuki, odpowiedzialnym za rekonfigurowanie postrzegania siebie, odpowiedzialnym za rekonfigurację zmysłowości. W jaki sposób powtórzenie buduje podstawy naszej oceny dzieła sztuki, w jaki sposób wpływa na nie lub je modyfikuje.

Artyści biorący udział w festiwalu: Martyna Chojnacka, Mirosław Rajkowski, Przemysław Sanecki, Robert B. Lisek, Roman Bromboszcz 

Martyna Chojnacka zawodowo pracuje jako programistka. W Polsce i Wielkiej Brytanii realizuje projekty z zakresu web developmentu i animacji. Pasjonatka języków i kultur obcych, co poprowadziło ją przez studia na kierunku sinologii, odległe podróże po świecie, aż do języków komputerowych i studiów podyplomowych Creative Coding. Działa na scenie muzyki alternatywnej, głównie jako wizualizatorka dźwięku. Występuje na żywo, między innymi z trio audiowizualnym, tworząc generatywne wizualizacje, instalacje i sytuacje z użyciem nowych technologii oraz kodu. Pasjonatka robotyki, autorka kinetycznej rzeźby audioreaktywnej, wystawianej w Polsce i na festiwalach Europejskich. Odpowiadała za wizję na licznych wydarzeniach skupionych wokół polskiej sceny muzyki generatywnej i modularnej. Występowała na Letnim Praniu Mózgu , Revive Festival, Warszawskim Salonie Ambientu, Turmoil Excess_ Vorspiel / transmediale & CTM Berlin Modulart + Space, Klangkunst Lab, RZNNS, Sanatorium Dźwięku, Pathlab Festival i itp. Od dwóch lat tworzy zespół Kondensator Przepływu, ostatnio zajęła się wizją przy premierowej płycie solowej Joanny Dudy.

 

Mirosław Rajkowski zajmuje się od wczesnych lat 80. sztukami audiowizualnymi, działając w trzech obszarach: słowa, obrazu i dźwięku.  Studiował matematykę, filozofię i historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. Trzykrotnie otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury na realizacje swoich projektów artystycznych. Od 1991 r. zajmuje się sztuką wideo. Jego filmy i performansy były pokazywane w galeriach i na festiwalach w wielu krajach Europy oraz w USA m.in. na WRO, AVE, MEDIAWAVE, Ars Electronica, Audio Art. Jego kompozycje elektroakustyczne zostały wydane na płytach m.in. w Polsce, Hiszpanii, Italii, USA, Rosji, Japonii. Od 1993 r. regularnie prowadzi wykłady i pisze o sztuce komputerowej dla magazynu FORMAT.

Moje filmy artystyczne łączą słowo, muzykę i obraz w taki sposób, że naprzemiennie jedno dla drugiego jest tłem i zarazem ekwiwalentem strukturalnym. Rejestracja zmysłowej rzeczywistości jest punktem wyjścia dla komputerowej deformacji tak zdobytego surowca po to, by zbliżyć się do efektu abstrakcyjnego obrazu i jego aleatorycznych mutacji m.in. wynikających już z samego sposobu filmowania. W konsekwencji interesuje mnie niefiguratywne wideomalarstwo, w którym ruch piksela obrazu objawia się z całą swoją nieprzewidywalnością i nienarracyjnością.

 

Przemysław Sanecki (rocznik 1977) – polski artysta tworzący w wielu dyscyplinach, m.in. w performance, noise music, instalacji, wideo oraz programowaniu. Debiutował w 1999 roku w Galerii Entropia we Wrocławiu. W latach 2008-2014 pracował w Katedrze Intermediów Poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego, gdzie stworzył i prowadził pierwszy w Polsce przedmiot na kierunkach artystycznych uczący programowania. W 2014 r. uzyskał tytuł doktora sztuki na tamtejszej uczelni. Od 2014 r. mieszka i pracuje w Wielkiej Brytanii.

W początkowym okresie swojej twórczości dał się poznać jako kontrowersyjny performer w duchu sztuki relacyjnej, często włączający fizyczność widza w struktury swoich działań oraz kwestionujący prawne i etyczne granice ekspresji artystycznej.

Równocześnie był też autorem wielu realizacji w szeroko pojętym nurcie intermediów. Oprócz działalności indywidualnej, wraz z Wojciechem Bąkowskim i Piotrem Bosackim, tworzył Grupę Kot. Współpracował również z Robertem B. Liskiem nad wieloma radykalnymi wydarzeniami artystycznymi i koncertami muzyki noise, w tym, z udziałem Zbigniewa Karkowskiego.

Jego prace z ostatnich lat zostały zrealizowane prawie całkowicie w medium sztucznej inteligencji. Jednakże jego podejście do tego jeszcze bardzo nieoswojonego przez sztuki piękne tworzywa jest w zamierzeniu bardzo dalekie od estetyzacji technik uczenia maszynowego rodem z korporacyjnych kampusów. Z jego prac emanuje głębokie zwątpienie w technologiczną nirwanę i są one raczej wynikiem kulturowego przywłaszczenia form w celu zbudowania własnej artystycznej narracji o socjologiczno-kulturowej współczesności niż jej bezkrytyczną afirmacją.

Jego prace były pokazywane w Polsce i za granicą, m.in. na festiwalach ADAF (Ateny, GR), MADAC (Madryt, ES), Pixel (Bergen, NO), Amro (Linz, AT), Slingshot (Athens, US) oraz w instytucjach i galeriach takich jak IS Wyspa (Gdańsk, PL), CSW Zamek Ujazdowski (Warszawa, PL), Galeria Entropia (Wrocław, PL), Galeria Stereo (Warszawa, PL).

http://software-materialism.org 

 

Robert B. Lisek jest artystą, matematykiem i kompozytorem, który koncentruje się na systemach, sieciach i procesach (obliczeniowych, biologicznych, społecznych). Jest zaangażowany w wiele projektów poświęconych sztuce mediów i sztuce interaktywnej. Opierając się na sztuce postkonceptualnej, sztuce oprogramowania i meta-mediach, jego praca celowo przeciwstawia się kategoryzacji. Lisek jest pionierem sztuki opartej na sztucznej inteligencji i uczeniu maszynowym. Lisek jest także kompozytorem muzyki współczesnej, autorem wielu projektów na pograniczu muzyki spektralnej, stochastycznej, musica futurista i noise. Lisek jest także naukowcem, który prowadzi badania w zakresie podstaw nauki (matematyka i informatyka). Jego zainteresowania badawcze obejmują teorię kategorii i algebrę w odniesieniu do sztucznej inteligencji. Lisek jest założycielem Fundamental Research Lab i ACCESS Art Symposium. Jest autorem 300 wystaw i prezentacji, m.in.: SIBYL – ZKM Karlsruhe; SIBYL II – IRCAM Centre Pompidou; QUANTUM ENIGMA – Harvestworks Center w Nowym Jorku i STEIM Amsterdam; SILNIKI TERROROWE – WORM Center Rotterdam, Secure Insecurity – ISEA Istanbul; DEMONES – Biennale w Wenecji; Manifest kontra Manifest – Zamek Ujazdowski, Warszawa; NEST – ARCO Art Fair, Madryt; Float – LMCC w Nowym Jorku; WWAI – Siggraph, Los Angeles.

http://fundamental.art.pl/

 

Roman Bromboszcz zajmuje się działalnością na pograniczu sztuk wizualnych, muzyki elektronicznej, literatury, programowania, nauk na styku różnych problemów.  Tworzy obiekty, w których wykorzystuje znaki, tekst, elementy typograficzne, kolory, dźwięki, grafikę i fotografię. Umożliwia odbiorcy działanie wewnątrz swoich realizacji, zarówno na poziomie dotykowym jak i wirtualnym. Wykorzystuje języki programowania jako źródło inspiracji i narzędzie pracy porównywalne z gliną lub farbą w tubce. W 2005 r. wprowadził do obiegu termin „poezja cybernetyczna”. Stanął na czele grupy Perfokarta wraz z innymi osobami podejmującymi działalność na styku literatury i sztuk wizualnych. W latach 2003-2014 był liderem grupy KAL(e)KA wykonującej muzykę elektroniczną i wydającej pismo undergroundowe. Tworzy cykle graficzne, część z nich trafia równolegle do książek jak również funkcjonuje w formie wydruków w ramy. Produkuje pętle dźwiękowe służące do udźwiękawiania plików cyfrowych z zawartością dynamiczną. Pliki te publikowane są pod postacią stron internetowych, na ekranach lub na powierzchni wydruków. W twórczości podejmuje tematy z zakresu automatyzacji, cybernetyzacji, przemian społecznych w XXI w. pod wpływem rozrastania się sieci informacyjnych. Swoją twórczość prezentował w Polsce, na Słowacji, w Niemczech i we Francji. Pokazywał się m.in. na festiwalach Industrial Art Festival, Manifestacje, Instalacje Liryczne, Audio Art Festival, Fotofestiwal, Biennale Mediations. Brał udział m.in. w wystawach w galeriach FWD, AT, Entropia, Galeria Wschodnia, Brzuch. Centrum Trawienia Wizji, Wozownia, Instytut Cybernetyki Sztuki, Galeria Studio, BWA Zielona Góra, BWA Arsenał, BWA Sanok, CSW Łaźnia, Spiż 7, CSW Inner Spaces, Siłownia.

http://www.perfokarta.net/

http://festiwalpermutacje.wordpress.com

Opisy_prac.pdf

fot. Marika Sypniewska