Przejdź do treści
Fot. Leszek Mądzik Faktura Czasu
Oskard-archiwum 10 września - 10 października 2021

Leszek Mądzik – wystawa fotografii i plakatu „Faktura czasu”


CKiS DK OSKARD zaprasza na niepowtarzalne spotkanie między fotografią i malarstwem! W sali wystawowej i głównym foyer DK OSKARD prezentujemy wystawę plakatów i fotografii „Faktura czasu” autorstwa jednego z najbardziej rozpoznawalnych w świecie polskich artystów Leszka Mądzika – malarza, scenografa, reżysera teatralnego, twórcy Sceny Plastycznej KUL w Lublinie, jednego z wiodących w Polsce teatrów współczesnych.

Wystawa „Faktura czasu” to zbiór 30 fotografii powstałych w licznych podróżach Leszka Mądzika po Polsce i świecie oraz 40 plakatów stworzonych do festiwali i spektakli teatralnych, także swoich. Prezentowana była w wielu miastach Polski m.in. w Warszawie, Kołobrzegu, Krakowie, Bydgoszczy czy w Świdnicy, a także za granicami naszego kraju: w Belgii, Portugalii i Czechach.

Leszek Mądzik (ur. 1945 r.) – jeden z najbardziej znanych polskich współczesnych artystów sztuk wizualnych i teatralnych; malarz, scenograf, reżyser i fotografik. Ukończył Liceum Plastyczne w Kielcach, studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a także reżyserię na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, filii warszawskiej Akademii Teatralnej. W 1969 roku założył Scenę Plastyczną KUL, gdzie po roku zaczął wystawiać przedstawienia (pierwszym była oparta na jego scenariuszu, sztuka „Ecce Homo”). W następnych pięćdziesięciu latach, oprócz wystawienia 18 następnych spektakli w ramach SK KUL, prezentowanych w całej Polsce, tworzył także w wielu teatrach dramatycznych, m.in. w: Lublinie, Łodzi i Warszawie. Obecnie współpracuje z wieloma uczelniami teatralnymi w Polsce, Europie i na świecie. Jest także wykładowcą na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

W przedstawieniach Leszka Mądzika dominuje ruch, obraz, a nadrzędną rolę pełni według twórcy światło. Jego interpretacjom towarzyszy także warstwa dźwiękowa, nie ma natomiast słowa. Sztuki prezentowane na deskach Sceny Plastycznej KUL prezentują filozoficzną refleksję o życiu i przemijaniu. Ta refleksja bardzo często bierze się z konkretnych przeżyć artysty. Źródłem inspiracji dla Leszka Mądzika są m.in. religijne przemyślenia św. Jana od Krzyża i św. Teresy z Ávili. Fascynuje go dorobek Leonarda da Vinci i wielu artystów współczesnych, m.in.: Aliny Szapocznikow, Tadeusza Kantora i Jerzego Nowosielskiego.

O fotografii
„Wzrok biegnie po wydarzeniach, twarzach, fakturach i tym wszystkim, co ujawnia światło. Dramaturgia dostrzeżonego obrazu niesie w sobie coś, co każe się zatrzymać, utrwalić. Spotykamy się z tajemnicą, do której pragniemy zajrzeć, dotknąć, zbliżyć się do niej, a może i poznać. Nosimy w sobie takie potrzeby poznania tego, co w nas i wokół nas. Czas potęguje to wezwanie i każe odważnie zanurzyć się w ten mrok będący częścią naszego niepokoju. Wędrując różnymi drogami, najczęściej z teatrem spotykam znaki, które prowadzą na ścieżki, których zwieńczenie bardziej przeczuwam niż jestem pewien. Zobaczony obraz nie potrzebuje deformacji, stylizacji czy udziwnienia. Nosi w sobie prawdę, której pragnienie dostrzeżenia jest sensem tworzenia”.

Leszek Mądzik

O fotografii i plakatach Leszka Mądzika:

FOTOGRAFIA
„Fotografie Leszka Mądzika to żywe scenografie, przedłużenie jego teatru. Scena Plastyczna Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, prowadzona od ponad 50 lat przez Leszka Mądzika, jest teatrem, który wyrzekł się słów, dramaturgii, ludzkich gestów, ograniczając się do światła, dźwięku i ruchomej, półabstrakcyjnej scenografii. Za pomocą plastyczno-dźwiękowej metafory Mądzik daje wizję jakiejś sytuacji ostatecznej. Andrzej Wajda nazwał spektakle Mądzika teatrem chorym na śmierć. I zaraz dodał: to jest właśnie najpiękniejsze, że przenika ona wszystko. Dlaczego najpiękniejsze? Bo kontemplowanie śmierci, kresu, zniszczenia daje efekt paradoksalny. Kiedy się mówi: memento mori, oznacza to nie tylko: pamiętaj, że umrzesz, jest tam też ukryte wezwanie: pamiętaj, że żyjesz. Gdyby sama tylko groza śmierci była przedmiotem tej sztuki, byłby to epatujący kicz, jednak śmierć jest tu zjawiskiem ironicznym, dwuznacznym. Mądzik używa sztuki, aby zaglądać za kulisy życia, badać strefy przygraniczne, gdzie przenikają się wpływy życia i śmierci. Cały świat jest dla niego taką strefą. Jeżdżąc ze swoim teatrem od Tasmanii po Estonię, Leszek Mądzik robi zdjęcia. Fotografuje brazylijskie rzeźby nagrobne, meksykańskie naturalistyczne figury Męki Pańskiej, kościotrupy, aktorów ulicznego teatru. (…) Jest w nich ta sama niepokojąca dwuznaczność – zatarcie granicy między życiem, a śmiercią, zaproszenie do spojrzenia na świat od drugiej strony. (…) Mądzika fascynuje zarówno martwota rzeczy i ciał, jak i ich niezniszczalność, swego rodzaju życie po życiu. W starożytnych ruinach, na śmietnikach cywilizacji, w miejscach katastrof znajduje ślady upartego czepiania się życia, trwałości form. (…) Wszystko tu żyje, zmienia się, jakby postępujący rozkład nie miał końca”.

Tadeusz Sobolewski

Leszek Mądzik - Afryka
Fot. Leszek Mądzik „Afryka”

PLAKAT
„Plakaty Leszka Mądzika – co to takiego? Średniowieczne piękności, przykryte woalem czasu, spękane wiekiem twarze. Proste i czytelne napisy informacyjne. Czasami puentą jest ingerencja artysty: źrenicą oka staje się maska teatralna lub zastygła łza, a złożone do modlitwy ręce to alegoria przemijania urody. Tworzone przez artystę kompozycje są świadomym montażem bliskich mu współczesnych środków wyrazu z malarstwem romańskim, gotyckim czy renesansowym. Połączenie to mówi o teatrze jako swoistym miejscu, gdzie czas na krótką chwilę zatrzymał się, aby przekazać coś ważnego. Leszek Mądzik stwarza odbiorcy swoich plakatów okazję do przemyśleń. Wiele lat temu artysta zapisał ważne zdanie i jest do dziś wierny temu przesłaniu: „Zwróciłem się ku milczeniu.” Może to właśnie w plakacie – w najbardziej skrótowej formule – twórca chce być wierny swej zasadzie i mówi, milcząc. Plakaty Leszka Mądzika są bardzo skromne i osobiste. Nie epatują formą, są natomiast mądre i warte obejrzenia”.

prof. Stanisław Wieczorek

Wystawa czynna codziennie w godz. 15:00-20:00.

W dniach 20-21 oraz 28-29 września wystawa nieczynna.

W dniach 2-3 października w ramach projektu „Weekend seniora z kulturą” wstęp wolny dla 60+

Wystawę organizują Centrum Kultury i Sztuki w Koninie oraz Agencja Zegart.