KATARZYNA GRONIEC W MIEŚCIE KOBIET
Katarzyna Groniec laureatka nagrody im. Aleksandra Bardiniego wystąpi już 9 marca w CKiS-DK Oskard w spektaklu „Wiszące Ogrody już się przeżyły”. To spektakl – koncert z piosenkami Paolo Conte, Jacques’a Brela, Bertolta Brechta, Kurta Weilla, Nicka Cave’a, Elvisa Costello.
Piosenki niosące wielki ładunek energetyczny i emocjonalny. Złożona z nich opowieść prowadzi widza-słuchacza przez pełne namiętności ludzkie życia, smutno – zabawne, wulgarne, wyzywające, niewinne. Życia, dla których wspólnym mianownikiem wciąż pozostaje nadzieja, że gdzieś jest piękno, za którym tęsknimy, że w każdym człowieku, niespodziewanie możemy odkryć świetlistość i dobro, którego, zważywszy na okoliczności, w jakich poznajemy bohaterów, nie spodziewamy się zobaczyć. W entuzjastycznej nadekspresji i szaleństwie, w szepcie na granicy słyszalności, w gorzkiej prawdzie, czasem w lekkości bytu, a czasem tylko we wspólnym poszukiwaniu wiszących ogrodów znajdujemy nas samych.
Fragment recenzji
„Ujrzałem Katarzynę Groniec wyluzowaną, pełną autoironii, skłonną do żartów i wspólnego śpiewania z publicznością. Miałem wrażenie spotkania z pogodzoną z życiem i przeszłością, rozkwitającą na nowo, świeżo zakochaną czterdziestolatką. Dojrzałą, ale nadal młodą.
Kapitalna była różnorodność muzyczna programu, którą sprytnie podkreślano radykalną zmianą kolorystyki scenicznego horyzontu wykorzystując technikę tylnej projekcji. Wielbiciele klasyki piosenki aktorskiej spod znaku Jacques’a Brela, Bertolta Brechta, Kurta Weilla i Paolo Conte dostali swoje („Jeff”, „Amsterdam”, „Mandalay”, „Zielona Milonga”). Były nawiązania do wcześniejszych programów i płyt („Listy Julii”, „Pin-up Princess”). Rewelacyjne były przejścia od jazzującej liryki po ostre kawałki rockowe, nieomal punkowe. Skromnie usadowionej na krześle, bosej i filuternie rozbrykanej artystce, towarzyszył bowiem świetny kwartet muzyczny: Łukasz Damrych (fortepian), Robert Szydło (bas), Łukasz Sobolak (perkusja) i Bartek Miarka (gitary).”
Grzegorz Żurawiński – Legnicka Gazeta Teatralna
Biografia
Laureatka głównej nagrody Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu (1988); debiutowała rolą Anki w musicalu „Metro” w Teatrze Dramatycznym (1991). W 1997 roku na Festiwalu Piosenki Aktorskiej zdobyła Grand Prix i Nagrodę Dziennikarzy, gdzie zaśpiewała „Zdemaskowanie piosenki” Hemara oraz „Amsterdam” Brela.
W kwietniu 2008 roku Katarzyna Groniec otrzymała dyplom mistrzostwa
im. Aleksandra Bardiniego – za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie piosenki aktorskiej.
Spektakle teatralne:
– Nie opuszczaj mnie… – reż. Janusz Józefowicz
– Trzy razy Piaf – reż. Artur Barciś
– Piotruś Pan – reż. Janusz Józefowicz
– Opera za trzy grosze – reż. Wojciech Kościelniak
– Cohen – reż. Krzysztof Zaleski
– Mandarynki i pomarańcze – reż. Wojciech Kościelniak
– Tango Operita: Szare kwiaty – reż. Roman Kołakowski
– Bagdad Cafe – reż. Krystyna Janda
Role telewizyjne:
– Wrota Europy – reż. Jerzy Wójcik
– Przybysz z Narbony – reż. Julian Stryjkowski
– Kram z piosenkami – reż. Leon Schiller
– Wieczory i poranki – reż. Paweł Mossakowski
Dyskografia
Na rynku płytowym debiutowała albumem zatytułowanym „Mężczyźni” (2000), którego producentem był Grzegorz Ciechowski, odpowiedzialny również za większość tekstów, muzykę i aranżacje. Groniec zaśpiewała także kilka utworów poetyckich m.in. Asji Łamituginy, Wiktora Woroszylskiego, Konstantego I. Gałczyńskiego oraz Marka Grechuty. Pierwszy singiel promujący ten album nosił tytuł „Dzięki za miłość”. W 2002 roku wydała płytę „Poste restante”, w 2004 r. – dwupłytowy album „Emigrantka”, w kwietniu 2007 roku „Przypadki”, a we wrześniu 2008 roku pierwszą płytę koncertową „Na żywo”. 27 marca 2009 roku w Teatrze Muzycznym Capitol w ramach XXX Przeglądu Piosenki Aktorskiej miała miejsce premiera spektaklu „Listy Julii”,
a płyta z piosenkami z tego spektaklu, pod takim samym tytułem miała premierę jesienią 2009 roku. Ostatnią płytą jest „Pin-up Princess” z listopada 2011 roku.
